تپه هگمتانه

نخستین پایتخت شهرنشینی ایران زمین

تپه ی هگمتانه به مساحت 45 هکتار می باشد.  این تپه از دو سو به خیابان های شهدا و اکباتان متصل است.  کلمه ی هگمتانه یک کلمه ی پارسی باستان است که از دو واژه ی "هنگ" و "مَتانه" است که به معنی محل اجتماع می باشد.  نام دیگر این شهر اکباتان است که یک کلمه ی یونانی می باشد.  این تپه حدود 200 سال پیش توسط جهانگردان انگلیسی کشف شده است .  در سال 1310 این تپه به شماره 28 در فهرست  آثار ملی ایران به ثبت رسیده است . این شهر به مدت 3000 سال خالی از سکنه بوده و به همین دلیل در زیر خاک مدفون شده است . کاوش در این تپه از سال 1362 آغاز شده است.  مردمان دوره های مادها . هخامنشیان و اشکانیان در این شهر  سکونت داشته اند . قدمت این شهر بین 3000 تا 8000 سال می باشد.  . این شهر در سال 1373 توسط باستان شناسان ایرانی به کشف رسیده و در این شهر خانه ها به شکل موازی و قرینه  هستند. هر خانه در این شهر سه اتاق و یک حیاط مرکزی دارد . مساحت هر خانه   17.5متر در  17.5 متر به شکل مربع می باشد.

گودال فرانسوی ها

این گودال در 100 متری جنوب موزه هگمتانه واقع شده است. ودر سال 1903 میلادی توسط ده جهانگرد فرانسوی به مدت شش ماه حفر شد. این کار به خاطر استخراج  نفت و به دست اوردن اشیای قدیمی انجام شد. گزارشی مبنی بر بدست آوردن یا نیاوردن اشیای قیمتی توسط فرانسوی ها گزارش نشده است.  به همین دلیل  این گودال به گودال فرانسوی ها معروف شده است.

به نظر می رسدبخش بزرگی ازاین تمدن همچنان در زیر خاک مدفون می باشد که امید است تدابیری برای حفاری و کشف این قسمت ها درنظر گرفته شود